28 niedziela zwykła rok a
5 niedziela zwykła Rok A. 9 lutego 2020. Iz 58,7-10; 1 Kor 2,1-5; Mt 5,13-16. „Być solą ziemi i światłością świata”, oto podstawowe zadanie, jakie stawia Chrystus swoim naśladowcom. Najważniejsze w tej zachęcie jest to, że Jezus ma świadomość, iż jest to do zrealizowania, ponieważ On sam pierwszy dał nam tego przykład.Psałterz floriański Karta 53 Powrót do Niedziele zwykłe, Niedziele zwykłe 24 – 29, Powrót do Linki 26 NZ rok A: Ewangelia: Mt 21, 28 – 32; Słowo Boże Przypowieść o dwóch synach 28 Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: “Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy!”29 Ten odpowiedział: “Idę, panie!”, Lecz nie Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: “Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć. Refleksja Bernardo Strozzi Nawrócenie Zacheusza Lusia Ogińska O dwóch synach (Ewangelia według św. Mateusza: 21, 28 — 32) Sędziwy ojciec rzekł do syna:— Dziecko, popracuj dziś w odpowiedział: — Pójdę, Panie,ty na mnie zawsze możesz liczyć!Jednak nie poszedł syn próżniaczy,pomimo danej obietnicy,a Ojciec za nim z smutkiem patrzył,samotny poszedł do winnicy… Dwóch synów miał ów stary człowiek,drugiemu zadał też pytanie:— Pójdziesz w winnicę, synu? Powiedz?Syn drugi odrzekł: — Nie chcę, Panie,lecz opamiętał się po chwili,starego Ojca ucałował,ruszył w winnicę, już bez słowa;pracując swoich słów się wstydził!Który z nich spełnił wolę Ojca?Czy ten co skłamał w obietnicy?Czy ten co wzbraniał się do końca,ale pracował na winnicy? Bo jeden gada, drugi czyni!Pierwszy jak czyste płótno lniane,bo nic nie robiąc — nie zawinił,przecież zawołał: Pójdę, Panie! Drugi nie imał się pacierza,nie często wołał, rzadko klękał,że sercu swemu nie dowierzał,W końcu swe serce opamiętał! Nie ten, kto tylko woła: Panie,dnie całe modli się w świątyni,lecz ten, kto pracą dobro czyni,wśród wyróżnionych w niebie stanie! Nawet zbrodniarze i nędznicypracować mogą na winnicy!………………………………………………………………Choćbyś był łotrem, ladacznicą,idź zaopiekuj się winnicą!Wołają ciebie, pragną ciebie!Wiedz, pierwszym Dobry Łotr był w niebie! «Śladami Ewangelii», Radom 2008, str. 27 Beata Obertyńska * * *Zawsze to moje miałkie “bym”! Już chwyt bez mała!Forma, co się jak fiszbin giąć da w strony obie…Ciągle: choćbym – ach! gdybym – bym była – bym chciała!!Kiedyż Ci powiem wreszcie, że: chcę! Będę! Zrobię! «Grudki kadzidła», Kraków 1987, str. 97 Jan Twardowski Którędy Którędy do Ciebieczy tylko przez oficjalną bramęza świętymi bez przerwyw sztywnych kołnierzykachniosących przymusowy papier z pieczątkąmoże od innej stronyna przełajtrochę naokołood tyłu poprzez ciekawą wszystkiego rozpaczpoprzez poczekalnię II i III klasyz biletem w inną stronębez wiary tylko z dobrocią jak na gapęprzez ratunkowe przejścia na wszelki wypadekz zapasowym kluczem od samej Matki Boskiejprzez wszystkie małe furtki zielone otwierane z haczykaprzez drogę niewybranąprzez biedne pokraczne ścieżkiz każdego miejsca skąd wzywasznie umarłym nigdy sumieniem “nie przyszedłem pana nawracać”, Warszawa 1986, Tycjan Chrystus i Maria Magdalena Noli Me tangere Jan Twardowski W kolejce do nieba Powoli nie tak prędkoProszę się nie pchaćnajpierw trzeba wyglądać na świętego ale nim nie byćpotem ani świętym nie być ani na świętego nie wyglądaćpotem być świętym tak żeby tego wcale nie było widaći dopiero na samym końcuświęty staje się podobny do świętego “nie przyszedłem pana nawracać”, Warszawa 1986, str. 212 Do góry Powrót do Niedziele zwykłe Powrót do Linki 26 NZ rok B: Ewangelia: Mk 9, 38 – 43. 45. 47 – 48; Słowo Boże W imię Jezusa 38 Wtedy Jan rzekł do Niego: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodził z nami».39 Lecz Jezus odrzekł: «Nie zabraniajcie mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody. Zgorszenie 42 Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu byłoby lepiej uwiązać kamień młyński u szyi i wrzucić go w Jeśli twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie, chromym wejść do życia, niż z dwiema nogami być wrzuconym do piekła47 Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła,48 gdzie robak ich nie umiera i ogień nie gaśnie. Rogier van der Weyden – Sąd Ostateczny Refleksja Jan Twardowski * * *Święty Franciszku z Asyżunie umiem Cię naśladowaćnie mam za grosik świętościnad Biblią boli mnie głowa Ryby nie wyszły mnie słuchać –nie umiem rozmawiać z ptakiem –pokąsał mnie pies proboszczai serce mam byle jakie Piękne są góry i lasyi róże zawsze ciekawelecz z wszystkich cudów naturyjedynie poważam trawęBo ona deptana niziutkobez żadnych owoców, bez kłosatrawo – siostrzyczko mojakarmelitanko bosa nie przyszedłem pana nawracać”, Warszawa 1986, str. 7 Nikołaj Nikolajewitsch Ge – Judasz Wacław Oszajca pamięci… niecierpliwy Judaszunie umiałeś czekać jak inniaż obcy zawiąże ci pętlę na szyi i poprowadzisam sobie zawięźliłeś sznur i powiodłeś siędokąd iść nigdy nie zamierzałeśtamciprzez innych uśmierceniśpiewają allelujaa tyco ty śpiewasz „…Ty za blisko, my za daleko…”, Lublin 1985, str. 70 Do góry Powrót do Niedziele zwykłe Powrót do Linki 26 NZ rok C: Ewangelia: Łk 16, 19 – 31; Słowo Boże Gustave Doré Łazarz u drzwi domu bogacza Bogacz i ubogi Łazarz 19 Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego I zawołał: “Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.25 Lecz Abraham odrzekł: “Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz .26 A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać27 Tamten rzekł: “Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca!28 Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.29 Lecz Abraham odparł: “Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!”30 “Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”.31 Odpowiedział mu: “Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą”» Refleksja Jan Twardowski Czyś stukał kiedy… Czyś stukał kiedy we wrota drżącew wieczór lipcowybo cię straszyły na wznak leżącegłowy umarłych – Czyś szukał kiedy wody święconejw klasztornej wnęce –której nie znajdą na krzyż złożoneumarłych ręce. A to mógł ślad być ścieżka niewielka,cichutka droga –by świat odrzucić i spojrzeć w oczyswojego Boga. źródło? Franciszek Karpiński Pieśń podczas pracy w polu Boże! z Twoich rąk żyjemy,Choć naszymi pracujemy;Z Ciebie plenność miewa rola,My zbieramy z Twego pola. Wszystko Cię, mój Boże, chwali;Aleśmy i to poznali,Że najmilszą Ci się zdałaPracującej ręki chwała. Co rządzisz ziemią i „niebem!Opatrz dzieci Twoje chlebem;Ty nam daj urodzaj zloty,My Ci dajem trud i poty. Kiedyś przyjdziem na godzinę!…Gdy, kończąc ziemską gościnę,Z Łazarzem, po naszym zgonie,Odpoczniemy na Twym łonie. «Z głębokości…Antologia polskiej modlitwy poetyckiej», T. 1, Warszawa 1974, str. 189 Ewangeliarz z Echternach Bogacz i Łazarz Jan Twardowski Zaufałem drodze Zaufałem drodzewąskiejtakiej na łeb na szyjęz dziurami po kolanatakiej nie w porę jak w listopadzie spóźnione burakii wyszedłem na łąkę stała święta Agnieszka– nareszcie – powiedziała– martwiłam się jużże poszedłeś inaczejprościejpo asfalcieautostradą do nieba– z nagrodą od ministrai że cię diabli wzięli. “nie przyszedłem pana nawracać”, Warszawa 1986, str. 374 Jan Twardowski Oprowadzanie po piekle Tu separatkanic nie pomogłomiał już aureolę kwadratowąuparł się mieć okrągłą a tam poniżejksiądz proboszcz piszczyzbudował kościółjak Pałac Kultury z krzyżem «Nie przyszedłem pana nawracać», Poznań 2009, str. 366 Do góry
Nie naraża ich na pewną śmierć, ani nie chce bezmyślnie ich niebezpieczeństwa. Apostoł wie, że dawanie świadectwa umacnia samych świadków i całą wspólnotę. Przyznawanie się do Jezusa zacieśnia jeszcze bardziej więzi z Nim. Warto wejść w takie okazje i całym sobą chodzić „w świetle dnia”. Liturgię słowa koronuje
UCZTA WESELNA SYNA _________________________________________ Księga Izajasza (Iz) 25, 6-10aPsalm (Ps) 23List do Filipian (Flp) 4, 12-14. 19-20Ewangelia św. Mateusza (Mt) 22, 1-14 _________________________________________ Prorok Izajasz zapowiada czas powszechnego zbawienia, kiedy to narody pójdą w pielgrzymce na “górę świątyni Pana” (Iz 2, 2-3) i zastaną przygotowaną tam dla nich przez Boga ucztę (Iz 25, 6). Będzie to uczta weselna (Mt 22, 2) Syna Ojca - Baranka Bożego i Jego Oblubienicy - Kościoła (Księga Apokalipsy (Ap) 21, 9). Zaproszenia już zostały rozesłane, wpierw do narodu wybranego (Mt 22, 3), a następnie do pogan (Mt 22, 9-10; Dzieje Apostolskie 13, 46). “Błogosławieni, którzy są zaproszeni na weselną ucztę Baranka” (Ap 19, 9). Pierwsze słowo z Księgi Psalmów brzmi „błogosławiony” (Ps 1, 1), a ostatnie to „alleluja” (Ps 150, 1). Niestety, zaproszeni na ucztę weselną Baranka nie znaleźli czasu, by doświadczyć tego błogosławieństwa i zaśpiewać Barankowi „Alleluja” (Ap 19, 6-7). Król dwukrotnie zapraszał na ucztę (Mt 22, 3-4), ale sprawy tego świata były ważniejsze niż udział w weselnej uczcie Syna Bożego. Jedni zlekceważyli zaproszenie króla, “a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali” (Mt 22, 6). Jak to możliwe by zwykłe zaproszenie, “przyjdźcie na ucztę”, mogło spowodować taką reakcję? Czy dlatego, że tym który zaprasza jest Bóg, a w zaproszeniu kryje się wezwanie do nawrócenia: “dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi” (List do Kolosan (Kol) 3, 2)? Zlekceważenie zaproszenia na ucztę królewską i zabicie sług króla jest równoznaczne z odrzuceniem Bożego królowania. Można tutaj dostrzec zapowiedź wojującego ateizmu naszych czasów. “Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić” (Mt 22, 7). Werset ten można odnieść do zniszczenia Jerozolimy przez Rzymian w roku 70 AD, lecz jako część przypowieści poucza on nas o konsekwencji naszych czynów. W Ewangelii św. Łukasza ta przypowieść kończy się mniej dramatycznie, “żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty” (Łk 14:24), ale zawiera takie samo przesłanie. Wykluczając się z uczty Baranka gubimy siebie na wieczność (zob. Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK) 1033-1037). Uczta jest przygotowana, sala weselna zapełniona gośćmi, złymi i dobrymi (Mt 22, 10), “wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie” (List do Rzymian 3, 23-24). Ale pośród nich znalazł się ktoś niestosownie ubrany na taką okazję (Mt 22, 11-12). Ten człowiek nie zdjął z siebie szaty “dawnego człowieka z jego uczynkami” (Kol 3, 9), by włożyć szatę “człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości” (List do Efezjan 4, 24). Dlatego też niczym Judasz, który uczestniczył w Ostatniej Wieczerzy, skończył w ciemności (Mt 22, 13; Ewangelia św. Jana 13, 30). “Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom” (Mt 22, 11). Grecki czasownik tłumaczony jako “przypatrzeć” znaczy patrzeć z uwagą i kontemplować. Co Bóg pragnie w nas odkryć, kiedy przechadza się pośród nas uczestniczących w Eucharystii? Na ile upodobniliśmy się do obrazu Jego Syna! “Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia” (Flp 4, 13). Cierpieć biedę bądź obfitować, być uwięzionym bądź wolnym, głosić Ewangelię bądź umrzeć dla Chrystusa. Sam z siebie natomiast, bez Jego łaski nic nie mogę uczynić (KKK 1460). “Stół dla mnie zastawiasz na oczach mych wrogów” (Ps 23, 5). Kiedy w Wielki Czwartek Jezus na górze Syjon zasiadał do uczty Paschalnej, nikt z jej uczestników nie przypuszczał, że Eucharystia jest zapowiedzią uczty godów Baranka (Ap 19, 9): “Powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego” (Mt 26, 29). Uczestnicząc w Eucharystii, kierujemy nasz wzrok ku temu dniu, kiedy śmierć zostanie pokonana, a Bóg otrze łzę z każdego oblicza (Iz 25, 8; Ap 21, 4).31. niedziela zwykŁa (rok c) wspomnienie wszystkich wiernych zmarŁych; uroczystoŚĆ wszystkich ŚwiĘtych; uroczystoŚĆ rocznicy poŚwiĘcenia koŚcioŁa wŁasnego; 30. niedziela zwykŁa (rok c) 29. niedziela zwykŁa (rok c) 28. niedziela zwykŁa (rok c) adoracje: 1. niedziela paŹdziernika; 27. niedziela zwykŁa (rok c) 26. niedziela
Iz 25, 6-10a Ps 23 Flp 4, 12-14. 19-20 Mt 22, 1-14 Liturgia Słowa wg lekcjonarza z 2015 roku PIERWSZE CZYTANIE Iz 25, 6-10a Uczta mesjańska Czytanie z Księgi proroka Izajasza Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarz wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody; raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza, zdejmie hańbę ze swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł. I powiedzą w owym dniu: Oto nasz Bóg, Ten, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność; cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze. Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6 (R.: por. 6cd) Refren: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana. Pan jest moim pasterzem, † niczego mi nie braknie, * pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, * orzeźwia moją duszę. Refren. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach * przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, † zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.* Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą. Refren. Stół dla mnie zastawiasz * na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, * kielich mój pełny po brzegi. Refren. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną * przez wszystkie dni życia i zamieszkam w domu Pana * po najdłuższe czasy. Refren. DRUGIE CZYTANIE Flp 4, 12-14. 19-20 Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian Bracia: Umiem cierpieć biedę, umiem też korzystać z obfitości. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, korzystać z obfitości i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku. A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków. Amen. Oto słowo Boże. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Ef 1, 17-18 Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA DŁUŻSZA Mt 22, 1-14 KRÓTSZA Mt 22, 1-10 Przypowieść o zaproszonych na ucztę Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: „Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę; woły i tuczne zwierzęta ubite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!” Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta weselna wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie”. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami. Koniec krótszej perykopy. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych». Oto słowo Pańskie.1 Kor 15,20–26.28 . Ewangelia Mt 25,31–46 . Cytat dnia. Rok A Rok B Rok C Święta i uroczystości; Od słowa do Słowa. 33 niedziela zwykła A.
Skip to content W tym tygodniu w liturgii wspominamy: w poniedziałek – Św. Jakuba, Apostoła; we wtorek – Św. Joachima i Annę, Rodziców NMP, w piątek – Św.: Martę, Marię i Łazarza. Dzisiaj po każdej Mszy św. na parkingu przed Urzędem Miasta oraz na parkingu przed plebanią, dokonamy poświęcenia samochodów oraz wszelkich pojazdów mechanicznych. Każdy otrzyma pamiątkę. Natomiast złożone ofiary, przeznaczymy na wsparcie zakupu środków transportu dla misjonarzy, aby ułatwić im dotarcie z Dobrą Nowiną do ludzi zamieszkałych na terenach misyjnych. Od 16 sierpnia rozpoczynamy zapisy na tegoroczną Pieszą Pielgrzymkę z naszego miasta na Jasną Górę. Pielgrzymka wyruszy 21 sierpnia, aby po czterech dniach dojść do Częstochowy. Osoby chętne do pomocy w przygotowaniach pielgrzymki, proszone są o zgłaszanie się do księży. Szczegóły wkrótce. Zapraszamy. W czasie wakacji po każdej Mszy św., można w zakrystii zamówić Msze św. Na stoliku pod chórem wyłożone są papierowe torebki z napisem – „Tornister pełen uśmiechów. Wyprawka szkolna”. Prosimy o pomoc chętnych parafian w zakupie przyborów szkolnych, które wypisane są na torebkach. W tym roku zebrane przybory szkolne przekażemy dla dzieci z terenu Archidiecezji Łódzkiej. Rodziny, którym trudno ze względu na sytuację finansową, wyposażyć dzieci do szkoły, proszone są o zgłaszanie się w zakrystii bądź w kancelarii. Ofiarowane przybory szkolne, można przynosić do zakrystii lub kancelarii, do niedzieli 21 sierpnia. W poniedziałek, 1 sierpnia będziemy obchodzić 78 – mą rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Zapraszamy na Msze św. o godz. 1800 w intencji poległych w obronie Warszawy oraz w intencji pokoju. Po Mszy św. złożenie kwiatów przed kościołem. W dniach 31 stycznia – 10 lutego 2023 r. organizowana jest przez księży z naszej Archidiecezji pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej w Gwadelupe w Meksyku. Ulotki z informacją o pielgrzymce w zakrystii. Bardzo dziękujemy naszym parafianom oraz mieszkającym na plebani paniom z Ukrainy, za pomoc w sprzątaniu kościoła w każdy piątek. Prosimy o pomoc w najbliższy piątek o godz. 1900. Zachęcamy do kupna prasy katolickiej: Tygodnik IDZIEMY. Tygodnik NIEDZIELA – z ciekawym artykułem o poszanowaniu dla ludzi starszych pt. „Usłyszeć mądrość”. Tygodnik GOŚĆ NIEDZIELNY o zbliżającej się pielgrzymce papieża Franciszka do Kanady oraz przepisy kulinarne. PRZEWODNIK KATOLICKI. Bóg zapłać za złożone bezimienne ofiary do puszek pod chórem oraz wpłacone na konto parafii, z przeznaczeniem na remont starszej części kościoła. W ostatnim czasie odeszli od nas śp.: + Teresa Westwal, + Stanisław Krzyżanowski, + Helena Cichocka, + Krzysztof Bugajny, + Jan Stasiak, + Zdzisław Cichuta. Otoczmy ich modlitwą.